Bunun yani sira evde surekli benimle konusmaya calisan birileri var. Hesap vermem gereken, beni aradiklarinda illa telefonlarini acmam gereken insanlar var. Birilerinin hastaligi var. Birilerinin baskalarinin kafasini utulemesi ve benim buna sahit olmam var. Arada bir de olsa ne isle ugrastigimi soran insanlar var. Ne is yaptigimi anlatamadigim insanlar var...Surekli benimle iletisim kurmaya calisan ama sebze gibi televizyon basinda oturdugundan dolayi onunla konusmayi reddettigim bir annem var. Kisacasi enerjimin etrafinda olusan tonlarca baska enerji var ve ben bunlari sev-mi-yo-rum. Ben yalniz olmak, disarda olmak, kimseyi tanimamak, derdimi anlatirken zorluk cekmek ve bir yandan tonlarca sey ogrenmek istiyorum. Ben, kimseyi tanimadigim bri sehirde kimselere hesap vermeden mutsuz olmak istiyorum. Iletisim kuracagim yeni insanlarla karsilasmayi ve bu karsilasmalarin tesadufi olmasini istiyorum.
Bunun yanisira gitmekten ve hicbir ise yarayamamaktan korkuyorum. Ama zaten burda da bir ise yaramadigima gore gitsem ve bir ise yaramasam pek de degisen bir sey olmayacak. Hatta belki benim ruh halim degistigi icin belki her sey daha bile guzel olucak! Acikcasi su an yapmak istedigim tek sey kitabimi bitirip basip gitmek. Ama su lanet olasi istanbul animasyonu yuzunden gidemiyorum, bir de ustune zaten cok yavas gidiyor ve bir turlu guzel gorunmuyor, her sey sacmasapan karmakarisik... Arrrghhh!!! cok sinir.
Hic mutlu degilim. Evet hayatimda ilk defa hicbirseyden hic mutlu degilim ve bu yuzden bana simarik diyebilirsiniz. Her seyim var cok sukur ama ben bunlarin hic birini istemiyorum!!! Sadece ic huzurumu istiyorum ve o da bu evde olmuyor. Maalesef 17 sene denemistim ve ilk defa gercek huzuru ben New York ta bulduguma inaniyorum, simdi o huzurlu ruh halimi inanilmaz ozluyorum!!! Ikinci kitabima da taslak olusturmaya basladim ve bence o da guzel ve ilginc bir kitap olucak. Galiba ben yazar olucam.
(biliyorum buraya hic de ilginc seyler yazmiyorum ama... orasi baska konu.)
No comments:
Post a Comment