Hayat cok garip aslinda.
Surekli akan bir suda, ayni tas olarak kalmaya calismak garip mesela.
Insanin degistigini fark etmesi garip,
yada bu kadar degisime ragmen hala ayni savunmasiz cocuk oldugunu fark etmek garip.
Zamana yetisememem garip,
hic yetistim mi daha once onu bile hatirlamiyorum.
Bu kadar insanin arasinda hala yanliz kalabilmem de garip,
yada bir cogu insanin beni begenirken, aslinda kimsenin beni begenmemesi garip.
Insanlarin tahmin ettikleriyle, gercekler arasindaki kucuk ucurumlar da ilginc mesela,
birinin dusundukleriyle otekinin algiladiklarinin farkli olmasi da garip.
Iletisim kurulabilicek her turlu platform saglanmisken
insanlarin iletisim ozurlu olmasi garip.
Bosu bosuna yiten, aska donusememis sevgiler garip.
Hayallerin git gide gerceklere yakinlasmasi garip...
Bir kadin tarafindan tacize ugranmis olmak garip...pek de degil aslinda
istekler ve dusunceler arasindaki bosluklar garip.
hayalleri gerceklestirmis olmak garip,
hayalleri gerceklestirememis olmak garip.
No comments:
Post a Comment