Tanri hayattaki herseyi dengeli yaratmis demek ki.
Atese karsilik su yaratmis, sondurulmesi icin,
Topraga karsi hava, soluyabilmek icin.
Melege karsi seytan yaratmis,
Iyinin kotunun ustesinden gelicegini bildigi icin.
Sonra dunyadaki insanlari ikiye bolmus,
Dogan her 1 melek ruh icin 1 seytan ruh uflemis iclerine.
"Hadi bakalim" demis, "Kim kimi kendi yoluna sokucak?"
Ve baslamis dunyayi izlemeye.
Kimi melekler seytan ruhlu bebekler dogurur olmuslar,
Kimi seytanlar melek gibi cocuklar buyutmus,
Kimi dayanamamis terk etmis etrafindakileri seytan olduklarindan,
Kimi melekler sabirla seytanlarin melek olduguna inanmaya calismis
Ve dunya yavas yavas kararmaya baslamis,
Iyiler direndikce, kotuler artar olmus,
Dunyanin kotuye gitmesinden hic de hoslanmayan Tanri
Sonunda kendini yeniden Dunya'ya karisirken bulmus.
Melek ruhlari cogaltip Seytan ruhlari azaltmis,
Yine de bakmis seytan kazaniyor,
Sormus meleklerine "Ben nerde yanlis yaptim?,
Bu kadar mi zordur Seytani evinden etmek?"
Melekler hepbir agizdan cevap vermisler,
"Tanrim, zor olan seytani evinden etmek degil,
Asil zorluk,
Yaratirken ikiye boldugun tek candan
ustumuze dokulen seytani cikarmaktir,
Beyaz boyaya dokulmus bir damla siyah bile
Beyazi gri yapar,
Siyahin icine dokulen beyazsa,
derin boslukta kaybolup gider!"
Tanri dusunmus..dusunmus, dusunmuss...
No comments:
Post a Comment