Bazen bir sarki, bir ses, bir goruntu...
Ilhamla dolduruyor beynimi.
Oturup yazmak istiyorum.
Aaatlerce yazmak...
Hayal gucumun kesfedilmemis koselerini kurcalamak,
Sonra yok olmak istiyorum yer yuzunden.
Hep bu anda kalabilmek icin,
kimse dokunmasin bana istiyorum
kimse dokunmasin, bozmasin hayallerimi.
Kafamin etrafinda dolanan pembe bulutlar cogalsin,
Onlar cogaldikca yarattigim pembe dunyada kaybolayim istiyorum.
sonra sarki bitiyor aniden,
bulutlar dagiliyor,
ben icimde bulundugum ana geri dusuyorum,
ve keske diyorum...
keske hic gitmesen, kalsan butun gece...
sonsuza kadar belki de.
No comments:
Post a Comment