Wednesday, November 17, 2010

Beynima format attim.

Cok ilginc bir sey oldu gecenlerde. Boyle sabaha karsi, uyanmakla uyanmamak arasinda uyurken bilincim yerine geldi. Uydugumun farkina vardim. Ama uyudugumun farkina vardigim icin aslinda uyanmis bulundum. - Haliyle bu esnada gozlerim kapali yatakta yatiyorum hala - Sonra her uyandigimda oldugu gibi dusuncelerin, resimlerin, islerin kafama ususmesi gerekirken aslinda hicbir sey olmadigini fark ettim. Beynim resmen bombostu. Hani evet, olayin farkindayim, bir ic ses soz konusu ama ic ses disinda bir tik bile gecmiyor beynimden. Nedense ilk dusundugum sey, 'Acaba öldüm mü?' Yada ölüyor muyum?' oldu. Cunku boyle baska bir boyuta gecmekle gecmemek arasinda kalmis gibi hissediyorum kendimi. Beynimdeki bosluk resmen vucuduma yayilmaya calisiyor, boyle bir hafiflik, bir huzur filan. Sonra tek gozumu araladim, beyin fonksiyonlarim yerinde mi diye. Gayet guzel acildi, etrafi suzdu, sonra huzuru kacirmamak icin yeniden kapandi. Ama baktim boyle olmayacak. Bir yerlere tasiyor beynim beni ama nereye bilmiyorum, dedim, 'Kalk Nurbanu, bir an evvel kalk da aklini kacirmadan, beynine bir sey inmeden calismaya basla!'

Kalktim. Bir iki saniye icinde de gece boyunca beynimden uzaklasmis butun dusunceler gelip beynime usustuler. Ah nasil da huzurluydum, o yatakta dusuncesiz uzandigim o an, nasil da guzeldi her sey anlatamam!

Aksama dogru bir arastirayim bu neymis bakalim dedim. Bir kac insan daha benim yasadigim tecrubeye benzer tecrubeler yazip yayinlamislar. Sevindim sahsen. Demek ki insanlarin basina geliyormus. Adina da beynin kendi kendine format atmasi demisler. Cok iyi oldu walla. Gercekten bir beyin formatina ihtiyacim vardi o aralar.

Artik bunu kesfettikten sonra arada bir beynime format atmaya karar verdim. Insan her istediginde dusuncelerden kurtulamiyor tabii ama mesela bugun de, sabah evi temizledikten sonra hic-bir-sey yapmadim. Zaten gunlerdir bilgisayara bakmaktan basim zonkluyordu. Gittim yattim onun yerine. Ohh, gunesin aydinlattigi bir yatakta vakit gecirmekten daha keyif veren bir sey olamaz herhalde bu dunyada. Bir sure sonra yine dusuncelerim yavasladi, basimin agrisi yavas yavas yok oldu. Ilk yasadigim sabahki kadar bosaltamasam da, bir nebze bosalttim kafami. Insanin boyle, ara ara beynine format atmasina ihtiyaci oluyor gercekten.

ps. size buldugum makaleyi link vermeye calistim ama simdi bulamiyorum. onun yerine korkunc karabasan makaleleriyle karsilastim, daha fazla arastirmak istemiyorum!!

No comments:

Post a Comment