Kalktim. Bir iki saniye icinde de gece boyunca beynimden uzaklasmis butun dusunceler gelip beynime usustuler. Ah nasil da huzurluydum, o yatakta dusuncesiz uzandigim o an, nasil da guzeldi her sey anlatamam!
Aksama dogru bir arastirayim bu neymis bakalim dedim. Bir kac insan daha benim yasadigim tecrubeye benzer tecrubeler yazip yayinlamislar. Sevindim sahsen. Demek ki insanlarin basina geliyormus. Adina da beynin kendi kendine format atmasi demisler. Cok iyi oldu walla. Gercekten bir beyin formatina ihtiyacim vardi o aralar.
Artik bunu kesfettikten sonra arada bir beynime format atmaya karar verdim. Insan her istediginde dusuncelerden kurtulamiyor tabii ama mesela bugun de, sabah evi temizledikten sonra hic-bir-sey yapmadim. Zaten gunlerdir bilgisayara bakmaktan basim zonkluyordu. Gittim yattim onun yerine. Ohh, gunesin aydinlattigi bir yatakta vakit gecirmekten daha keyif veren bir sey olamaz herhalde bu dunyada. Bir sure sonra yine dusuncelerim yavasladi, basimin agrisi yavas yavas yok oldu. Ilk yasadigim sabahki kadar bosaltamasam da, bir nebze bosalttim kafami. Insanin boyle, ara ara beynine format atmasina ihtiyaci oluyor gercekten.
ps. size buldugum makaleyi link vermeye calistim ama simdi bulamiyorum. onun yerine korkunc karabasan makaleleriyle karsilastim, daha fazla arastirmak istemiyorum!!
