Eveet... Sonunda olan oldu. Araba gelen onca iltifatin ardindan bir zincirleme kazaya sebep olmus bulunmaktayim!
Hepimize hayirli olsun, bundan boyle de bu son olsun diyorum!!
Cengelkoyde, aksam 8-9 sulari ofisten ciktim. Sallana sallana arabama vardiktan sonra, sokakta yuruyen ve bana bakan tip tip iki adama aldiris etmeden arabama sag kapidan girip, sofor koltuguna gectim! Cengelkoyun yollari dar, yokuslu. Oyle ki butun arabalar kickica zar zor gidiyorlar yolun bir kenarina. Ben de genelde yol kenarina park etmeyi pek tercih etmesem de baska yer bulamadigimdan mecbur girdim bir duvar kenarina. Isim zorda oldugunda cok da guzel yanlamasina park edebiliyorum yani!
Neyseciime, ofisten ciktim sonra. Oturdum arabaya, sonra ne oldu, ben ne yaptim anlamadan dan dun geri geriye gitmeye basladim ama bir yandan da kalkayim diye gaza basiyorum. Megersem ben geride takili kalmisim, uzerine bir de gaza basiyorum!!! Way basima gelenlerr!! Arkamdaki arabaya gecirdim. Onun el freni pek iyi degilmis (hos olsa da yani o yokusta el freni mel freni dinlemez arabalar) O da kaymis, onun onundekine, onun onundeki onun onundekine.... Sonra benim olayi anlayip gazdan ayagimi cekip frene basmam 2-3 saniyemi aldi ama o zaman is isten gecmisti zaten. Allahtan iki arkamdaki arabadan sonra arabalar sokaga paralel park edilmisti de, paralel park etmis ilk arabanin cantina tosladi ikinci araba! Ben hala olayin sokundayim tabii nasil oldu, ne yaptim, nerelere carptim, bu kadar ses nerden geldi anlamadim! Ben kendimi arabadan disari atana kadar pencerelere komsular dolusmus, yukarilardan olayi hic tasvip etmeyen 'cik cik cik' sesleri yukseliyordu!!!
Neyse ki carptigim arabalardan en hasat olani bizim buronun ev sahibiymis. Adam cok iyi davrandi.
"Biz babanla hallederiz yarin, simdi gece gozuyle bir sey yapilmaz buna!" dedi.
Oteki adamda korktu, ne yapacagini sasirdi. Sonra butun komsular pencerelerden cekildikten sonra ben de arabama binip uslu uslu evime dondum. Ama resmen olacagi varmis yani cunku hiiic farketmedim nasil oldugunu! Bir de 'Iyi ki 3 arabaya birden vurdum' diye dusunuyorum. Hic degilse kazayi ucledim, artik umarim bir daha oyle bir sey olmaz! Zaten trafikten de cok korkuyorum...
Haa bir de aslinda o gun cok mutluydum! Cunku kitabimi verdigim herkes begenmis! WUHUUU!! Bana cok guzel elestirilerle donduler! EN kisa zamanda yeniden duzeltmeye baslayacagim! Bir de galiba artik ikinci kitap icin fikirlerimi bir kagida duzmeye baslama vakti geldii... Cok heycanliiii!!!!
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment