Fistikla kaza yaptik!

volkswagen new beetle
Originally uploaded by ovizo0n

Eveet... Sonunda olan oldu. Araba gelen onca iltifatin ardindan bir zincirleme kazaya sebep olmus bulunmaktayim!
Hepimize hayirli olsun, bundan boyle de bu son olsun diyorum!!

Cengelkoyde, aksam 8-9 sulari ofisten ciktim. Sallana sallana arabama vardiktan sonra, sokakta yuruyen ve bana bakan tip tip iki adama aldiris etmeden arabama sag kapidan girip, sofor koltuguna gectim! Cengelkoyun yollari dar, yokuslu. Oyle ki butun arabalar kickica zar zor gidiyorlar yolun bir kenarina. Ben de genelde yol kenarina park etmeyi pek tercih etmesem de baska yer bulamadigimdan mecbur girdim bir duvar kenarina. Isim zorda oldugunda cok da guzel yanlamasina park edebiliyorum yani!

Neyseciime, ofisten ciktim sonra. Oturdum arabaya, sonra ne oldu, ben ne yaptim anlamadan dan dun geri geriye gitmeye basladim ama bir yandan da kalkayim diye gaza basiyorum. Megersem ben geride takili kalmisim, uzerine bir de gaza basiyorum!!! Way basima gelenlerr!! Arkamdaki arabaya gecirdim. Onun el freni pek iyi degilmis (hos olsa da yani o yokusta el freni mel freni dinlemez arabalar) O da kaymis, onun onundekine, onun onundeki onun onundekine.... Sonra benim olayi anlayip gazdan ayagimi cekip frene basmam 2-3 saniyemi aldi ama o zaman is isten gecmisti zaten. Allahtan iki arkamdaki arabadan sonra arabalar sokaga paralel park edilmisti de, paralel park etmis ilk arabanin cantina tosladi ikinci araba! Ben hala olayin sokundayim tabii nasil oldu, ne yaptim, nerelere carptim, bu kadar ses nerden geldi anlamadim! Ben kendimi arabadan disari atana kadar pencerelere komsular dolusmus, yukarilardan olayi hic tasvip etmeyen 'cik cik cik' sesleri yukseliyordu!!!

Neyse ki carptigim arabalardan en hasat olani bizim buronun ev sahibiymis. Adam cok iyi davrandi.
"Biz babanla hallederiz yarin, simdi gece gozuyle bir sey yapilmaz buna!" dedi.
Oteki adamda korktu, ne yapacagini sasirdi. Sonra butun komsular pencerelerden cekildikten sonra ben de arabama binip uslu uslu evime dondum. Ama resmen olacagi varmis yani cunku hiiic farketmedim nasil oldugunu! Bir de 'Iyi ki 3 arabaya birden vurdum' diye dusunuyorum. Hic degilse kazayi ucledim, artik umarim bir daha oyle bir sey olmaz! Zaten trafikten de cok korkuyorum...

Haa bir de aslinda o gun cok mutluydum! Cunku kitabimi verdigim herkes begenmis! WUHUUU!! Bana cok guzel elestirilerle donduler! EN kisa zamanda yeniden duzeltmeye baslayacagim! Bir de galiba artik ikinci kitap icin fikirlerimi bir kagida duzmeye baslama vakti geldii... Cok heycanliiii!!!!

Bardakta kalan bir parmak sut!

ps. Resmi surdan caldim! Maalesef 'share' edilmesine izin verilmedigi icin calmak zorunda kaldim!

Fark ettim ki cocukluktan beri bardakta biraktigim bir parmak sut, ben farkinda bile olmadan hayat felsefeme donusuvermis!

Kucuklukten beri Osman Abi'nin bana anlattigi bir animiz vardir. Ben daha 1-2 yaslarindayken, aksamustleri bana sut icirmeye calistigi dakikalar cok keyifli olurmusum. Butun biberonu buyuk bir istahla ictikten sonra hep, ama her gun, ve her sut icisimde, biberonun altinda bir parmak sut birakirmisim! Osman Abi deliye doner, ne yapsa iciremezmis o bir parmak sutu bana! Ben sute doymus olurmusum o dakikalarda ve kesinlikle bardakta kalan sutu icmezmisim!

Iste simdi fark ettim de aslinda ben hayatta hep boyleyim. Bir iste son dakikalara gelindiginde hep doyuyorum, hic tam icime sinen sekilde bitirmiyorum. Veya bitirdigim seylerde bile ufak tefek eksiklikler oluyor, hicbir sey tam icime sinmiyor! Peki soruyorum kendime, ben ne zaman artik su bardakta biraktigim bir parmak sutu, cayi, kahveyi tamamen icmeyi ogrenecegim ? Hala hicbir zaman sokaktan aldigim bir cay veya kahve sonuna kadar icilmez. Tamam meyve sulari icin hayat felsefem farklidir. Bir meyve suyu hep bitirilir ve hep dahasi istenir orasi ayri bir konu!

O zaman yaptigim projeleri meyve suyu diye dusunursem belki hep icime sindigi gibi biterler! Ben en iyisi gidip kendime biraz visne suyu doldurayim simdi!