Sunday, December 20, 2009

eskiden gun huzurla baslardi.

Eskiden uyandigim kislar daha bir ozeldi

Daha teknoloji evlerimizi ele gecirmemis o zamanlar.

Uyanilan buz mavisi sabahlar bize kalirdi yani.

Bir seyler yetistirmem lazim diye telaslanmalar yoktu

Yatakta don donebildigin kadar!

Gozlerim kapali biraz oylece yatardim bazen

Camin arkasindan fisildayan kis sesleri icimi huzurla doldururdu

Yan odada uyuyan anneannemin hafif hareket seslerini duyardim

Her sabah erkenden kalkip namaz kilardi

Simdi dusunuyorum da ona gun boyu calisma enerjisi veren

Kildigi dort vakit namazlardi.

Basimi uzatip kapi araligindan hafifce onu gozetlerdim

O arada arka bahcemizde vakit geciren karga surusu havalanir

Beyaz bulutlarin ustunde murekkep gibi iz birakirdi

On bahceden duyulan kopegimizin sesi

Buz mavisi havayi bicak gibi keser, beni gune cagirirdi.

Yalinayak merdivenleri seke seke asagi kata inerdim

Merdiven kenarindaki camlardan suzulen gun isigi renkli camlara carpip

Duvarlari pembe yesil renklere boyamis olurdu

Boz mutfak caminin arkasindan benim mutfaga girmemle birlikte

Her zamanki sevgi gosterisine baslardi

Arkamdan gelen pitir pitir ayak seslerinden

Anneannemin namazinin bitmis oldugu anlardim.

Ve gun huzurla baslardi.

No comments:

Post a Comment